Cygan

Zrobiłem to!

Systematycznie i nareszcie w odpowiedniej kolejności.

Od początku do końca.

Od dzieciństwa po dorosłe życie i ostatni wydany już po śmieci Szklarskiego tom. Miała być podróż sentymentalna. I chyba była – ale nie do końca taka jaką sobie zamyśliłem. Zamiast wspominania - odczytałem całą historię na nowo.

„Tomki” to świat męskiej przyjaźni, która nie nie przejmuje się różnicą wieku – ale w każdych okolicznościach ceni honor i odwagę. Bohaterowie uczą wzajemnego szacunku, poświęcenia. Mają ideały, według których żyją i postępują. Pokazują sobą jak do ideałów się dąży, jak się jest im wiernym. I dla każdego czytelnika jest oczywiste, że to kosztuje.

Ponadto - ile niesamowitych rzeczy można się dowiedzieć z tych książek o Polakach odkrywcach, podróżnikach, badaczach, poszukiwaczach, obieżyświatach i niespokojnych duchach. Jeśli to nie jest patriotyzm, to ja już nie wiem co nim może być.

Tylko ostatni tom....

hmm...

Niby według notatek autora. Niby w jego duchu, ale wszystko poskładane jakoś tak niezgrabnie, nieudolnie, prymitywnie wręcz. Na dodatek „drobiazgi” typu kilka nieodpowiednich zdań włożonych w usta bohatera, które zmieniają jasną, „charakterną” postać w (za przeproszeniem) tępego gościa. Zresztą wszyscy bohaterowie w ostatnim tomie są jacyś tacy „drewniani”. Szczerze – to można sobie te grobowce faraonów najzwyklej darować. Nie warto psuć wizerunku Wilmowskim, Nowickim i Smugom.

Szklarski wiedział dokładnie co chciał włożyć w swoje książki. Jego się trzymajmy.

Gość miał klasę.

***

Tomek w krainie kangurów

Przygody Tomka na Czarnym Lądzie

Tomek na wojennej ścieżce

Tomek na tropach Yeti

Tajemnicza wyprawa Tomka

Tomek wśród łowców głów

Tomek u źródeł Amazonki

Tomek w Gran Chaco

Tomek w grobowcach faraonów